Pionieren: de start van een CS:GO competitie
Het spel Counter-Strike: Global Offensive kent een levendige eSports-gemeenschap. Zowel professionele als semi-professionele teams treffen elkaar regelmatig in de virtuele arena om het tegen elkaar op te nemen. Deze spelers vormen – net als bij het voetbal – de top van een piramide. Daaronder ligt een brede basis van amateurspelers die – al dan niet met de ambitie om door te groeien naar de top – gewoon genieten van het spel en de spanning (en frustratie) die het meebrengt. Een deel van deze spelers, waaronder schrijver dezes, heeft zich verenigd in teams of clans om de arena gezamenlijk te betreden. Als oudere speler kwam ik er al snel achter (net als veel anderen) dat het solo queuen – het in je eentje in een team vol vreemden een potje competetive spelen – niet voor mij was weggelegd. Binnen enkele weken nadat ik het spel gedownload had, lukte het me om een eigen team te vormen met voornamelijk oudere spelers die het spel weliswaar fanatiek, maar vooral ter ontspanning spelen. De volgende maand – op 3 juni – bestaat mijn team Dreadless vier jaar. Het is inmiddels uitgegroeid tot een kleine, bescheiden clan met vijf spelers die deel uitmaken van een kernteam dat elke woensdagavond competetive matches speelt, en daarnaast een groep andere spelers waarmee op overige dagen in wisselende samenstellingen wordt gespeeld en waarmee we Team v Team avondjes mee organiseren.
Enkele weken geleden kreeg ik via Discord een berichtje van een voormalig teammaatje met de vraag of ik me wilde aansluiten bij een veel grotere gaming community, genaamd ‘Gen Y Gaming’, vanuit het idee om daarbinnen wat meer aandacht te geven aan het spel Counter-Strike: Global Offensive. Op dat moment was de focus binnen die gemeenschap vooral gericht op een reeks andere games, waaronder Warzone. Het voormalige teammaatje had daarbij een vraag: of ik te zijner tijd zou willen meedenken bij het opzetten van een competitie.
Inderdaad: niet een toernooi, maar een competitie.
Gezien de beperkte vrije tijd hield ik de boot eerst wat af, maar al snel begonnen er bij mij raderen te draaien. Ik had voor mijn eigen clan in het verleden al meerdere toernooitjes georganiseerd, zoals Team v Team matches op bekende en onbekende maps, een Best of 3 met een bevriende Britse clan en een Wingman Tournament waarbij mijn clan in meerdere duo’s was verdeeld die het tegen elkaar opnamen. Maar een competitie is andere koek. Dat is een kwestie van lange adem, met matches verspreid over een langere periode van weken of zelfs maanden. De uitdagingen lagen al snel op tafel: het vinden van teams, het creëren van commitment en het eens worden over de opzet. Alles moest from scratch, want het lukte me niet om voorbeelden te vinden van vergelijkbare wedstrijdorganisaties.
Na in korte tijd heel wat werk achter de schermen te hebben verricht, gaan we donderdagavond van start. Dan vindt om 20:30 CEST de allereerste competitiewedstrijd plaats. De opzet is eerst bescheiden gehouden, als een try-out, om te zien of de organisatie werkt. We hebben nu vijf teams die elkaar – net als bij het voetbal – twee keer treffen. Dat betekent dat er in totaal 20 matches gespeeld moeten worden, waarbij elk team 8 wedstrijden speelt. Deze matches zijn verdeeld over elf weken, waarbij er in de eerste en laatste week (kalenderweek 30) één competitiepot gespeeld moet worden, en in de tussenliggende weken steeds twee. Ieder team speelt hooguit één match per week, zodat de tijdsbelasting beperkt blijft. Het is steeds aan de Team Captains om onderling een datum en een tijdstip af te spreken om op een server de vereiste match van die week te spelen.
Ieder team treft het andere team twee maal, zoals gezegd, leidend tot in totaal 20 matches verspreid over 11 weken. Daarbij leek het me leuk om, net als bij een voetbalcompetitie, te werken met thuis- en uitwedstrijden. Zo kent het rooster onder meer de wedstrijden The B-Team (h) – Dreadless (a) en de return match Dreadless (h) – The B-Team (a), waarbij (h) staat voor home team en (a) voor away team. Om hier betekenis aan te geven, heb ik de volgende regels bedacht: een home team heeft het recht om de map te bepalen, waarna het away team mag bepalen of het de match begint als Terrorist of Counter Terrorist. Om luie Team Captains de pas af te snijden, is de regel verder aangescherpt: de map moet minimaal 48 uren vóór de aanvang van een match worden meegedeeld. Als een Team Captain van een home team dit nalaat, heeft het away team het recht de map te kiezen én mag het bepalen aan welke zijde het begint (Terrorist of Counter Terrorist). In bovenstaand roosterfragment staat de eerste match op donderdag 20 mei om 20:30 CEST op die manier al klaar. Enkele weken geleden hadden we datum en tijdstip al bepaald en gistermorgen – mooi op tijd dus – werd mij als Team Captain van Dreadless de map meegedeeld. Ons team heeft tot vlak voor de match de tijd om te bepalen hoe we gaan beginnen.
Ook de puntenscore is gebaseerd op het voetbal: een team dat een match wint krijgt drie punten, een gelijkspel (altijd een 15-15) leidt tot één punt voor beide teams en een verlies betekent 0 punten. Als extra worden de gewonnen rondes in een match bijgehouden, om – indien nodig – nader onderscheid te maken als teams hetzelfde aantal punten halen. Zo blijft het aantrekkelijk om door te spelen, ook al staat het op een gegeven moment 2-10.
De allergrootste uitdaging betrof het vinden van een oplossing voor de soms grote niveauverschillen tussen spelers. Iemand die langere tijd Silver 2 is, speelt anders dan een speler die al een jaar lang op het niveau van Master Guardian presteert. Al te harde eisen hebben we voor de try-out competitie losgelaten, omdat we nu eerst vol enthousiasme de organisatie moeten uittesten. Maar als het allemaal lukt – het is nu een kwestie van commitment – dan starten we ná de zomer hopelijk met een breder opgezette competitie met verschillende divisies. Want: meedoen is leuk, maar winnen maakt het nét iets leuker en dan is het wel zo fijn als je als team een kans maakt op winst!
Don Andle
